Op 10 mei 1940 wordt Luxemburg officieel onder Duitse bezetting geplaatst. Het Luxemburgse volk moet zich als Duits gedragen. Vandaar dat het gebruik van een andere taal verboden is. Het gaat hier om een mooi voorbeeld van een intens germaniseringsbeleid door de autoriteiten. In augustus 1942, kondigt de regering aan dat alle Luxemburgers tussen 18 en 22 jaar oud gedwongen opgeroepen zouden worden voor de Wehrmacht om te strijden tegen de geallieerden.
Deze aankondiging veroorzaakt een massale golf van protesten. De belangrijkste uitdrukking van deze weigering is het opzetten van een algemene staking tegen het naziregime. Weerstanders delen folders uit en de mond aan mondreclame mist haar effect niet. Het geheel van arbeiders in de industriële Luxemburgse steden is verwittigd van de beweging. Alle bestuursorganen worden geblokkeerd: landbouw, industrie, het onderwijs… De leerlingen worden weggehouden van de scholen en de leerkrachten weigeren les te geven.
De staking tegen het naziregime in Luxemburg veroorzaakt een bijzonder gewelddadige Duitse onderdrukking. Vele stakingsleiders worden aangehouden en naar concentratiekampen gevoerd of gefusilleerd. Een Duitser, woonachtig in Luxemburg en voorstander van de staking wordt onthoofd omdat hij als verrader beschouwd wordt. Families van stakers worden gevangen genomen en naar werkkampen gevoerd in bijzonder moeilijke omstandigheden. Sommige kinderen worden zelfs gescheiden van hun ouders. Zij zullen naar heropvoedingskampen gestuurd worden… Elk jaar, wordt op 31 augustus de staking herdacht door het Staatshoofd en de vertegenwoordigers van de regering.
Heb je informatie over gebeurtenissen die je familie beleefd heeft in één van de twee grote wereldconflicten? Met het brengen van je getuigenis, vul je onze rubriek “het voorbeeld van onze helden volgen” nog meer aan.
