Land of Memory is een plaats met een heldhaftige geschiedenis en van weerstand van mannen en vrouwen die de twee grote oorlogen beleefd hebben. Deze verhalen geven de gebeurtenissen door die plaatsgevonden hebben maar evenzeer boeiende verhalen dankzij dewelke wij gemakkelijker de gebeurtenissen van de XX-ste eeuw begrijpen.
“Het is beter uit vrije wil te sterven dan je vrijheid in eigen land te verliezen.” De leuze van de Zeshonderd inwoners van Franchimont die overgenomen werd door de soldaten van Fort Tancrémont.
Het Fort Lantin is één van de laatsten dat de bombardementen moet ondergaan. Het garnizoen behoudt zijn weerstand, soms verstoken van een toiletbezoek dat enkel mogelijk is onder het vuur van de vijand…
Dit gevecht is het dodelijkste ooit gebleken dat gevoerd werd door het Amerikaanse leger en waarbij meer dan 100 000 slachtoffers vielen. De naam van de veldslag werd vertaald als “The Battle of the Bulge” voor een welbepaalde reden.
Tijdens de bezetting was het hoofdkwartier van het 5e Duitse leger in de stad Virton gevestigd. Als gevolg daarvan was de vijandelijke militaire aanwezigheid zeer aanwezig en legde zeer strikte regels op.
“Wij zijn niet verdwaald Korporaal, wij bevinden ons in Normandië.” Band of Brothers, HBO.
Schilderij van een verdwenen Amerikaans kerkhof, archiefdocument maar eveneens een emotioneel moment vastgelegd op doek.
Reynal weerde herhaalde aanvallen af van de vijandelijke infanterie en betwistte stap bij stap elke gang, elke kazemat en behield tot het einde , door zijn voorbeeld, de onwankelbare standvastigheid van het garnizoen.
“Hij beslist dan zijn helm te reinigen met een beetje sneeuw en vult hem nadien met bier. Hij keert al lopend naar de kerk terug, onder het artilleriegeschut.”
Oud-strijders van het Fort hebben hun getuigenissen gedeeld om de herinnering te bewaren aan hen die er geleefd en gevochten hebben. Sommigen zijn ouder dan 100 jaar, maar hun herinneringen blijven onaangeroerd.
Voor het Amerikaanse leger is het gebruik van de Navajotaal, van Native Americans, voor codegesprekken, beslissend geweest.
Hadden wij hallucinaties? Was het Wapenstilstand? Het was indrukwekkend… en verbijsterend!
Een familie met hun piano ongeschonden gebleven tijdens het von Rundstedt Offensief in Bastogne.
Yanick Strauch vindt een voorwerp terug toebehorende aan zijn overgrootvader tijdens de Tweede Wereldoorlog tentoongesteld in het Bastogne War Museum.
De soldaten spreken geregeld af om samen te voetballen. Zij proberen zich te vermaken tussen de gevechten door. Maar het spel verandert in een nachtmerrie.
Een zelfde gemeenschap in lijden brengt harten samen, doet de haat smelten en creëert sympathie onder de mensen die onverschillig of zelfs tegenstanders zijn.
“De Zoon van alle moeders die hun Zoon niet teruggevonden hebben” De levende onbekende soldaat, Jean-Yves Le Naour.
Sommige miliciens zonder familie hadden slechts hun soldij om zich een taartje te kunnen kopen of een biertje in de kantine of ook nog een pakje sigaretten.
Dankzij de toren van het gedenkteken is het licht van het ossuarium zichtbaar tot 40 km. Een vorm waarvan de echte symboliek eerder ongekend is.
Vele soldaten werden als toonbeeld gefusilleerd tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog. Soms vergeten slachtoffers van de gevechten.
De straat van het museum is dat dan ook een echte historische plaats, want er bestaan foto’s over Hitler voor één van de huizen in de straat.
De helden van de oorlog zijn niet enkel de moedige geallieerde soldaten. Heldhaftige mannen en vrouwen vind je eveneens onder de Duitse burgers.
Wij hebben een verschrikkelijk moordwapen ontmoet. Genadeloos, richt Dikke Bertha ravage aan.
Hoe de stop van Luik Wilhelm II belet heeft om de Champagne te heffen en Champagne in te nemen.
De kunst van het hergebruik en een les geschiedenis
“En ik gaf hem, met veel vertoon, zijn sok terug…”
Het Amerikaanse leger stelde de families voor dat de broers zouden bij elkaar gebracht worden en begraven op dezelfde plek. Hun mama heeft het zo gewild…. Uit liefde herenigd tot in de dood.
De dag dat de Fransen slachtoffers maakten in eigen rangen
Ieder jaar, op 31 augustus, herdenkt het Staashoofd en de vertegenwoordigers van de regering deze staking.
Fort Eben-Emael: een toilethistorie Ik herinner me een weinig smakelijke anekdote, maar ik kan het genoegen niet weerstaan jullie dit te vertellen.
9 juni 2019: Rik vindt de reconstructie van het graf van zijn vader 75 jaar na zijn overlijden.
Kindersouvenirs van Marcel… In november 1944, wordt de boerderij van zijn ouders omgevormd tot schuilplaats voor Amerikaanse soldaten. Bij vertrek, laten zij een grote hoeveelheid souvenirs achter.
Omdat hij een zeker gevoel had voor Ruhe und Ordnung (rust en orde) en het algemeen belang, geven de inwoners toe dat Jupille nooit zo proper en rustig geweest was…
Na aandringen, zal hij, in 1916, aangeworven worden als militair vrachtwagenbestuurder en naar Verdun gestuurd worden.
Na verscheidene opdrachten, zijn zij erin geslaagd een auto naar Loncin te brengen evenals rijkswachters die belast waren om de “oorlogsschat” van de Versterkte Positie in veiligheid te brengen: 11 miljoen goudfranken!
In tegenstelling tot wat de naam laat vermoeden is de Luikse koffie geen specialiteit van de stad Luik.
De Belgische liniestrijder Lange grijpt de vlag en zijn draaglus tussen de Duitse lijken. Het gaat om de allereerste vlag die bij een gevecht veroverd wordt, aan alle fronten van de Grote Oorlog.
Heb je informatie over gebeurtenissen die je familie beleefd heeft in één van de twee grote wereldconflicten? Met het brengen van je getuigenis, vul je onze rubriek “het voorbeeld van onze helden volgen” nog meer aan.