Na de Tweede Wereldoorlog waren velen vastbesloten om nieuwe politieke voorwaarden te scheppen voor een samenwerking tussen Frankrijk en Duitsland. Dit om voorgoed een nieuwe oorlog op het vasteland te vermijden.
In dit opzicht, stelde Robert Schumann, Frans Minister van Buitenlandse Zaken, op 9 mei 1950, de oprichting voor van een Europese organisatie. Deze laatste bundelde de productie van Franse en Duitse steenkool en staal, toen twee van de voornaamste industrieën. Dit met één centraal gedachtegoed: de oorlog ”niet enkel ondenkbaar , maar materieel gezien ook onmogelijk maken”.
Deze organisatie werd bedacht door Jean Monnet, de eerste commissaris van het Plan. Deze allereerste tekst in de geschiedenis van een verenigd Europa leidde tot de ondertekening van het Verdrag van Parijs, op 18 april 1951. Zo ontstond de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal met zes Europese landen (Frankrijk, de Federale Republiek Duitsland, Italië, België, Luxemburg en Nederland).
